De Mitsubishi Galant is een automodel van het Japanse merk Mitsubishi. De naam Galant werd afgeleid door de Franse woorden gallan en valiant [1] en betekent iets als ridderlijk. Sinds 1969 zijn negen generaties van de Galant gebouwd waarvan reeds meer dan vijf miljoen exemplaren verkocht werden. De Galant was eerst een compacte auto en evolueerde naar een middenklasser. Na 1993 wordt het model ook buiten thuisbasis Japan geproduceerd bij Diamond-Star Motors - een voormalige joint-venture met Chrysler - in de Verenigde Staten.

De eerste generatie van de Galant, die toen nog Colt Galant heette, werd eind 1969 geïntroduceerd. Het eerste exemplaar werd in december dat jaar verkocht. De nieuwe auto werd Dynawedge bijgenaamd door de aerodynamische invloeden in het ontwerp. Initieel was enkel een vierdeurssedan beschikbaar. Vanaf 1970 kwam daar ook een tweedeurshardtop bij. Dat was de eerste Japanse productiewagen zonder scheiding tussen de voorzij- en achterzijruiten. Ook verscheen dat jaar de sportieve en aparte Colt Galant GTO. Vanaf 1971 kwam de Galant via partner Chrysler ook op de Amerikaanse markt als de Dodge Colt. Deze generatie bestond uit volgende submodellen met cilinderinhoud en topsnelheid. De auto had Mitsubishi's nieuwe Saturn vier-in-lijnmotor.In 1973 werd de Galant hertekend. Er kwam ook een prestatiegerichte AIIGS-variant met een 2,0 liter Astron-motor van 125 pk, die overigens ook in de hardtop kwam. Deze tweede generatie werd breder geëporteerd en kwam opnieuw op de Amerikaanse markt onder het Dodge-embleem. In Canada werd die versie verkocht als Plymouth Colt en Plymouth Cricket. Chrysler bracht de auto ook in Australië op de markt als Chrysler Valiant Galant. In Europa werd het model verkocht als Mitsubishi Colt Galant.In 1976 kwam wederom een vernieuwde Galant uit die Galant Sigma (Galant ?) heette. Op veel exportmarkten werd die naam gewoon Galant. Deze derde generatie kreeg Mitsubishi's nieuwe MCA-Jet-motor met secundaire kleppen die de uitstoot sterk reduceerden. Deze keer was naast de sedan ook een stationwagen beschikbaar. In de VS bleef het model in de catalogus van Dodge als de Colt. In Australië werd het lokaal gebouwd en verkocht als Chrysler Sigma. In 1977 werd de derde Galant auto van het jaar in Zuid-Afrika, en in 1981 in Nieuw-Zeeland.1980 Bracht de vierde Galant met twee nieuwe motoren: de geavanceerde Sirius met ECI (elektronisch gecontroleerde brandstofinjectie) en een turbolader en de Astron 2300, de eerste turbodiesel in een Japansa passagiersauto. [2] In 1982 en -83 werd de Australische Sigma ook in het Verenigd Koninkrijk verkocht onder de merknaam Lonsdale, overigens het enige model dat ooit onder dat merk verscheen. Deze auto bleek weinig succes te krijgen en het jaar erop werd de Galant in het VK als Mitsubishi Sigma verkocht. In Australië werd de Sigma tot 1987 gebouwd.De vijfde Galant werd in 1983 gelanceerd en introduceerde onder meer voorwielaandrijving. Hiermee werd de wegligging verbeterd, was er meer interieurruimte en een lager verbruik. Andere innovaties waren ECS (Electronic Controlled Suspension) (elektronisch gecontroleerde wielophanging) (Deze ECS is computergestuurd en regelt de vering afhankelijk van het wegdek en de snelheid van de auto, of afhankelijk van de wens van de bestuurder. Zacht voor meer komfort; hard voor een nog stabielere wegligging. Verder regelt de vering de hoogte van de auto en heeft een anti duik voorziening bij plotseling hard remmen) en EPS (Electronic Power Steering) (elektronische stuurbekrachtiging). Deze Galant had ook een voor de jaren 1980ongebruikelijke stijl die bijvoorbeeld ook de Renault 21 had. De uit de vorige generatie bekende 2.3 turbo diesel werd vervangen door de 1.8 turbo diesel met intercooler die aanmerkelijk betere prestaties leverde en veel stiller was dan de Duitse en Franse concurrenten die bekend stonden om hun dieseltechnologie. De kwaliteit van de 1.8 Turbo Diesel bleek in de begin jaren echter niet optimaal te zijn. Na talloze gescheurde cilinderkoppen besloot Mitsubishi de turbodruk drastisch omlaag te brengen. Dit kon niet voorkomen dat al menige dieselmotor schade had opgelopen waardoor de fabriek besloot coulance te verlenen op motoren met gescheurde cilinderkoppen tot 6 jaar. De nieuwe cilinderkoppen voldeden beter aan de hoge thermische belastingen van de motor waardoor motorschade tot een minimum werd teruggebracht. Al met al liet de 1.8 Turbo diesel de concurrentie ver achter zich. In de benzine uitvoering was de Galant in Europa beschikbaar als 1.6 en 2.0 motoren met carburateur. Bovendien was er een 2.0 turbo met elektronisch geregelde injectie leverbaar. De Galant was leverbaar in talloze uitrustingsniveaus (DL,EL,GL,GLX,GLS,GLS/E,Turbo,EXE) waarbij snelheid afhankelijke ruitenwisser interval (Etacs-systeem: de snelheid van de ruitewissers past zich automatisch aan aan de snelheid van de auto. Het aantal slagen varieert van 4 tot 30 per minuut), climate control, cruise control, elektrische ramen rondom, elektische antenne, elektronisch (lucht-)veersysteem (GLS/E), schuifdak (optie) en ABS (EXE)tot de mogelijkheden behoorden. De DL is bijna niet verkocht in NL en had zelfs standard geen rechter zonneklep. Dit model galant was ook met automatische transmissie te verkrijgen, 4-traps automaat waarvan de Vierde een uitschakelbare overdrive . In Duitsland werd de auto onderscheiden met "das golden Lenkrad".De zesde Mitsubishi Galant verscheen vervolgens in 1987. De lijnen van het nieuwe model waren ronder geworden. Het eerste jaar al werd deze Galant auto van het jaar in Japan. Die kreeg het nieuwe Dynamic Drive-systeem met vierwielaandrijving, -sturing en -antiblokkeersysteem. In 1988 verscheen de specifiek voor Europa bestemde Eterna, in feite de vijfdeurshatchback-variant van de Galant. In 1989 kwam de Galant ook in de VS op markt en werd het geïmporteerde auto van het jaar. In Canada werd de auto verkocht als 2000GTX onder het Dodge- en het Eagle-embleem. De Galant VR-4 nam tussen 1988 en 1992 met succes deel aan het World Rally Championship.De zevende Galant volgde in 1992 met een verbeterde aerodynamica en verbeteringen in de vierwielaandrijving die de auto beter en stiller deden presteren. Er verscheen eveneens een hardtop-variant die Mitsubishi Emeraude heette en enkel in Japan beschikbaar was. In Europa werd de Galant geleverd als 4 deurs sedan en als vijf deurs hatchback. Bovendien werd het motoren aanbod uitgebreid met een 2.0 en een 2.5 zes cilinder waarvan de 2.5 was voorzien van vierwielaandrijving. De 1.8 en 2.0 liter vier cilinders werden voorzien van 16 kleps technologie waardoor het vermogen toenam tot 128 PK voor de 1.8 en 137 pk voor de 2.0. De 2.0 was uitgerust met balansassen wat de motor rustiger en stiller maakte. De 6 cilinder varianten waren voorzien van een variabel inlaat traject waardoor de motoren in alle toerengebieden optimale prestaties leverden. Door toepassing van een DIS ontsteking op de 6 cilinder was de verdeler vervallen wat de betrouwbaarheid ten goede kwam. De uit de vorige generatie bekende 1.8 turbo diesel werd vervangen door een 2.0 turbo diesel met intercooler. Ondanks de grotere cilinder inhoud was er afgezien van een minimale koppeltoename geen echte prestatie toename te bespeuren. In deze periode was duidelijk te merken dat Mitsubishi met de diesel technologie langzaam maar zeker de concurrentie niet meer voor kon blijven. De toegepaste nieuwe automatische transmissies waren voorzien van invecs technologie die het schakelpatroon aanpassen aan de rijstijl en rij omstandigheden van de bestuurder. De Galant werd bovendien voorzien van een geavanceerde multilink wielophanging wat de wegligging ten goede kwam. Deze generatie Galant was bovendien de eerste productie auto van Mitsubishi waar op beperkte schaal CAN bus sturing werd toegepast.In 1996 werd de achtste generatie van de Galant geïntroduceerd met ook een stationwagen - in Japan de Legnum - en zonder de hatchback. Deze auto werd auto van het jaar in Japan voor 1996-7. In de VS klasseerde deze Galant als een middenklasser en bleef het model tot 2003 op de markt. Elders was dat tot 2006. Deze generatie was in Nederland leverbaar met 3 benzine motoren en 1 dieselmotor. De benzinemotoren bestonden uit een 2.0 16 klepper met 137 pk die zijn betrouwbaarheid reeds had bewezen in de vorige generatie. Op het moment van introductie was er bovendien een 2.5 V6 leverbaar met 175 pk en 24 kleps technologie. In 1999 werd bovendien de 2.4 GDI (gasoline direct injection) toegevoegd aan het gamma. Deze direct ingespoten benzinemotor leverde 159 PK bij een geringer brandstofverbruik. De 2.0 Turbo diesel was eveneens afkomstig uit zijn voorganger, de zelfontbrander was echter gemoderniseerd door toepassing van een elektronische inspuitpomp. De dieseltechniek maakte echter in deze periode een mega-ontwikkeling door met de opkomst van commonrail van onder andere Alfa en pompverstuiverdiesels van VW dat de techniek van de Galant diesel als conventioneel werd gezien. Het brandstofverbruik en de prestaties van deze motor bleven ver achter op de concurrentie waardoor de verkoop in Nederland van de ooit zo geliefde Galant in de zakelijke markt een dieptepunt bereikte. De multilink wielophanging uit de vorige generatie was zijn tijd echter wel ver voorruit, derhalve werd deze één op één overgenomen op de jongste telg. De uitbreiding van het motoren gamma met de 2.4 GDI en de 2.5 V6 eveneens afkomstig uit de vorige generatie kon de teruglopende verkoop van deze ondergewaardeerde middenklasser niet voorkomen. Uiteindelijk besloot de Nederlandse importeur in 2006 de Galant uit het leveringsprogramma te halen waardoor na ruim 30 jaar een einde kwam aan het Galant tijperk en Nederland een geweldige middenklasser armer werd.Voor modeljaar 2004 verscheen de negende generatie Galant voor Noord-Amerika, Mexico, Rusland en het Arabisch Schiereiland. Die laatste twee begon met invoer vanuit de VS in respectievelijk 2006 en 2007. De auto bestaat enkel als sedan en werd groter en een stuk zwaarder. Een aangepaste versie wordt ook in Taiwan geproduceerd en verkocht als eerst Galant Grunder en vervolgens gewoon Grunder. Ook in de Filipijnen wordt die variant verkocht als de Galant 240M. Ook Australië en Nieuw-Zeeland hebben een specifieke versie met de naam 380.

Filmpjes

Nog geen reviews voor de Mitsubishi Galant kenteken check. Gemiddeld hebben voertuigen uit dit segment 8 reviews met een gemiddelde score van 3 van 5 sterren.